ΓΣΕΕ και ΣΕΒ από κοινού στην προεκλογική καμπάνια του ΠΑΣΟΚ

Χαρές και πανηγύρια για την υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ενόψει των βουλευτικών εκλογών. Φαίνεται ότι νιώθουν πως το «άδειο καλάθι» με το οποίο βγήκαν από τη συνάντηση με τον Καραμανλή σύντομα θα... γεμίσει από την πασοκική διακυβέρνηση! Έτσι, θα ολοκληρωθεί και η σύγκλιση με τον ΣΕΒ που είναι σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες. Φυσικά, οι μόνοι δυσαρεστημένοι από αυτήν την εξέλιξη θα είναι και πάλι οι εργαζόμενοι. Γιατί τι μπορεί να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τη σύμπραξη μιας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του ΣΕΒ και των εργατοπατέρων, πέρα από τη συνδικαλιστική νομιμοποίηση της αντεργατικής πολιτικής που απαιτεί το κεφάλαιο και σκοπεύει να προωθήσει το ΠΑΣΟΚ;

Για «σύγκλιση απόψεων με τους κοινωνικούς εταίρους» μίλησε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ μετά από τις συναντήσεις του Παπανδρέου με το ΣΕΒ, τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Και πώς είναι δυνατόν να μην διαπιστώσει κάτι τέτοιο, όταν η ΓΣΕΕ έχει πολλαπλά εκφράσει τη σύμπλευσή της με το ΣΕΒ σχετικά με την κρίση, ενώ ετοίμαζε και κοινή πρόταση νόμου για τη «διέξοδο» από την κρίση; Και τι καλύτερο για το ΠΑΣΟΚ από το να περιφέρει και να διατυμπανίζει τις αγαστές του σχέσεις με την υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία, προκειμένου να ακούει το κεφάλαιο και να διαπιστώνει ποιος είναι αποτελεσματικότερος ως κυβέρνηση, προκειμένου να διαχειριστεί τα ζητήματα της κρίσης με την εργατική τάξη στη γωνία;

Βέβαια, το κεφάλαιο γνωρίζει πολύ καλά ότι τα μέτρα που προτίθεται να πάρει είναι ικανά να γεννήσουν αντιδράσεις και αγώνες που θα ξεπερνούν ακόμη και τη δυνατότητα αυτής της συνδικαλιστικής ηγεσίας να χειριστεί την εργατική οργή. Ωστόσο, ούτε του πέφτει άσχημα να έχει στη διάθεσή του τέτοια αναχώματα αλλά ούτε έχει και τίποτε καλύτερο για να επιλέξει. Γι’ αυτό και ο Δασκαλόπουλος, πρόεδρος του ΣΕΒ, δήλωσε ότι «η προϊούσα απαξίωση της πολιτικής κινδυνεύει να στερήσει τον τόπο από την ισχυρή διακυβέρνηση και από την πολιτική πνοή που σήμερα έχει ανάγκη» «δείχνοντας» ΠΑΣΟΚ.

Στον προεκλογικό αγώνα, λοιπόν, και οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ενώ μέχρι και το 1981 θυμήθηκε στον προεκλογικό του «οίστρο» ο Παναγόπουλος δηλώνοντας ότι χρειάζεται μία «αντίστοιχη αναδιανομή εισοδήματος»! Αυτό που μένει να δούμε είναι πόσο θα ανέχονται οι εργαζόμενοι αυτήν τη συνδικαλιστική ηγεσία.